Skoring
W projekcie SMC przyjęto, że wykryte zagrożenia będą oceniane jednowymiarową miarą, służącą użytkownikom do porządkowania znalezionych przez system potencjalnych zagrożeń. Oczywiście użytkownik ma do dyspozycji także inne metody filtrowania i sortowania zagrożeń, ale proponowana miara ma być ogólną, użyteczną w pierwszej fazie analizy dużej liczby nowych zgłoszeń. Jest istotna dla optymalizacji procesu szczegółowej analizy zagrożeń.
Stopień ważności zagrożenia jest określany na podstawie ocen ważności dla 3 atrybutów zagrożenia:
- podmiot ogłaszający: im częściej zamieszcza ogłoszenia, tym większą uwagę powinno się na nim skupić. Tożsamość podmiotu jest opisywana zbiorem wartości cech identyfikujących, np. e-mail, nr telefonu, identyfikator komunikatora internetowego.
- obiekt obrotu: ze względu na brak ogólnie przyjętej klasyfikacji leków, za wzmiankę o leku uznawane jest pojawienie się w ogłoszeniu dowolnej nazwy zdefiniowana w systemowej tabeli nazw. Ze względu na występowanie w języku potocznym synonimów obiekty, które nie mają być rozróżnialne z punku widzenia oceny, powinny mieć zdefiniowaną wspólną "nazwę znormalizowaną".
- akcja: rozpoznawane są oferty kupna lub sprzedaży. W ogłoszeniu może być rozpoznana więcej niż jedna akcja, a każda z nich może być powiązana z odrębną grupą obiektów. Ze względu na niską pewność rozpoznania takich związków (i przekonanie o małym znaczeniu takich powiązań dla użytkownika) ocenę zagrożenia wylicza się na podstawie najbardziej prawdopodobnego przypadku.